somnoii kkss: 2013

   เรียงความวันแม่ โดย ด.ญ.จันทรามาศ ประดิษฐพล (ปลา) นักเรียนชั้น ม.3 โรงเรียนสัมมาสิกขาสันติอโศก

             ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่เสมอสำหรับข้าพเจ้า ไม่มีใครในโลกนี้อีกแล้วที่จะรักเรายิ่งกว่าชีวิต รักชั่วนิรันดร์ และยอมทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อลูก ให้อภัยลูก แม้ว่าลูกจะทำผิดมาสักกี่ครั้งก็ตาม เป็นความรักที่อยู่เหนือกาลเวลา และเหนือเหตุผลอื่นใด

             แม่มีความรักให้ลูก มีเยื่อใยระหว่างแม่และลูกที่ไม่สามารถตัดขาดได้ แม่เป็นแม่ที่ดีของลูกอยู่เสมอ นับตั้งแต่ข้าพเจ้าจำความได้ ข้าพเจ้านับได้ไม่ถึงครั้งเลยด้วยซ้ำ กับการได้เห็นหน้าคนที่ขึ้นชื่อว่า "แม่" ตั้งแต่เล็กจนโต ข้าพเจ้าจะได้อยู่กับอา ปู่ และย่ามากที่สุด จนจะคิดว่าเขาเป็นพ่อ-แม่ เราอยู่แล้ว แต่จนมาวันหนึ่ง แม่ก็ได้มาเยี่ยมข้าพเจ้า มาถามว่าข้าพเจ้าอยู่นี่เป็นอย่างไร มีความสุขไหม แต่ข้าพเจ้าก็ตอบความเป็นจริง อย่างที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่า สนุกและมีความสุขเมื่อได้มาอยู่ที่นี่ แต่รู้หรือไม่ว่า แม่ของข้าพเจ้า มาพร้อมกับใคร มากับคนที่จะขึ้นชื่อได้ว่าเป็น "พ่อ" หรือ "พ่อเลี้ยง" ของข้าพเจ้า และลูกคนใหม่ของเขา ที่จริงก็นับว่าเป็นน้องของข้าพเจ้าเช่นกัน เฮ้อ ! เหนื่อยใจกับชีวิตของข้าพเจ้าจริง…จริง

             นับตั้งแต่วันนั้นที่ข้าพเจ้าได้เจอกับแม่ ก็ทำให้ข้าพเจ้ามีคำถามคอยถามตัวเองมาตลอดว่า ทำไม…ทำไม แล้วก็ทำไม? เราถึงไม่มีครอบครัวที่อยู่กันอย่างมีความสุขและอบอุ่น ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบคนอื่นบ้างนะ บางครั้งข้าพเจ้าก็รู้สึกน้อยใจที่แม่ของข้าพเจ้าแบ่งความรักที่เต็มร้อยให้กับน้องที่ข้าพเจ้าไม่มีความรู้สึกที่ว่าเขาเป็นน้องของข้าพเจ้าเลย และทุกครั้งที่แม่โอบกอดน้อง มันทำให้คิดถึงข้าพเจ้าตอนเด็ก ๆ ที่ไม่เคยมีแม่คนนี้มาโอบกอดเลย และทุกครั้งที่เห็นแม่และน้องไปเที่ยวด้วยกัน ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนว่าเป็นส่วนเกินของครอบครัวนี้ เป็นลูกนอกคอกที่ใครต่อใครไม่ต้องการ ข้าพเจ้าถามตัวเองตลอดเวลาว่า ข้าพเจ้าเป็นลูกเขาหรือเปล่า หรือเป็นลูกใครกันแน่

             มีอยู่ครั้งหนึ่งที่มันทำให้ข้าพเจ้ารู้แน่ ๆ ว่า ข้าพเจ้าไม่ใช่ลูกของเขา มันคือความคิดที่คิดในเวลานั้น เขายอมยกข้าพเจ้าให้กับอาเพียงแค่เงินไม่กี่บาท ข้าพเจ้าอยากถามทุกคนว่า นี้หรือความรัก ของแม่ที่มีให้ต่อลูก

             ระยะเวลา 11 ปีที่ผ่านมา ข้าพเจ้าไม่เคยได้รับความรักจากผู้เป็นแม่ ได้รู้จักแต่ความรักที่อาหยิบยื่นมาให้ ด้วยความรักที่เต็มร้อย ข้าพเจ้าเขียนและอ่านคำว่าแม่ได้ แต่ข้าพเจ้าไม่รู้จักความหมาย และไม่เคยเห็นตัวตน วันที่ข้าพเจ้ารู้สึก "เจ็บ" และอยากร้องไห้ และอยากตะโกนให้โลกรู้ว่า "ข้าพเจ้าเกลียดแม่" เป็นวันที่ข้าพเจ้าต้องไปจับฉลากเตรียมขึ้น ม.1 อาของข้าพเจ้าบอกกับแม่ว่า ไปให้กำลังใจปลาหน่อยซิ ตอนนั้น ข้าพเจ้ารู้สึกว่า ตื่นเต้นและดีใจมาก ว่าแม่ของข้าพเจ้าจะต้องไปให้กำลังใจแน่ ๆ เลย มันเป็นความระทึกใจที่ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลงได้

             แต่สิ่งที่แม่ข้าพเจ้าเอ่ยปากออกมาว่า "ไม่ไปหรอก มันจะเป็นอย่างไรก็ช่าง สอบได้-ไม่ได้ก็ช่างหัวมัน" ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกว่า ไม่อยากไปจับฉลากแล้ว ความรู้สึกที่ปวดร้าว น้ำตาที่อยากจะรินไหลออกมา ในตอนนั้นอยากให้แม่ได้รู้ว่า ข้าพเจ้าหวังเพียงสักครั้งที่จะให้แม่เข้ามาโอบกอดข้าพเจ้า และถามว่าสบายดีไหม? แต่…ไม่มีเลย แม้แต่เสียงที่เปล่งออกมาจากหัวใจของแม่ แต่แล้ว พอข้าพเจ้าลงจากเวทีการจับฉลาก ข้าพเจ้าเห็นผู้หญิงคนแรก ที่มายืนต่อหน้าข้าพเจ้า ไม่ใช่ใครเลย คน ๆ นั้น คือ "แม่" ของข้าพเจ้านั่นเอง ความรู้สึกตอนนั้นของข้าพเจ้า เหมือนโลกสดใสงดงามขึ้นกว่าเดิม ข้าพเจ้า มีความรู้สึกเข้าใจแม่มาก จนข้าพเจ้าได้เข้ามาเรียนโรงเรียนแห่งนี้

             จนเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าอยากกราบขอโทษแม่ที่คิดไม่ดีและไม่เข้าใจในแต่ก่อน คือตอนที่ข้าพเจ้ามีดบาด และต้องผ่าตัด ต่อเส้นเอ็น ข้าพเจ้าได้โทร.ไปหาแม่ บอกแม่ว่าข้าพเจ้าต้องผ่าตัด เสียงที่แม่พูดออกมาสั่นเครือเหมือนน้ำตาแม่จะไหล แค่ได้รู้ว่าแม่ห่วงใยข้าพเจ้า แค่นี้ก็ทำให้ข้าพเจ้าดีใจแล้ว หลังจากนั้นไม่กี่วัน ข้าพเจ้ารู้ว่าวันที่ข้าพเจ้าเข้าห้องผ่าตัด และวันที่แม่รู้เหตุการณ์ แม่ร้องไห้แทบจะเป็นลม ล้มพับลงกับพื้น ในเวลานั้นข้าพเจ้าอยากวิ่งออกมาจากห้องผ่าตัด แล้วมากอดแม่ และทุกครั้งที่ข้าพเจ้าถามแม่ว่า ตอนที่ข้าพเจ้าเข้าห้องผ่าตัดแม่ร้องไห้เหรอ แต่แม่กลับตอบว่า "เปล่า! ไม่ได้ร้องไห้ ฝุ่นมัน เข้าตาเฉย ๆ"นับตั้งแต่วันนั้น ข้าพเจ้าเข้าใจความรักของแม่ จนถึงทุกวันนี้

             วันแม่ปีนี้อยากบอกแม่คำเดียวว่า "รักแม่" แม้เป็นเพียงคำสั้น ๆ แต่ก็ออกมาจากหัวใจของลูกคนนี้ และจะ "รักแม่" ตลอดไปค่ะ

             แม่จ๋า…จากนี้ลูกจะรัก…
             จะหวงแหนทุกนาทีทุกเวลา…
             จะถนอมความสัมพันธ์เพื่อพันผูก…
             จะร่วมร้อยถ้อยเรียงเคียงคู่กัน… จะฟูมฟักความสัมพันธ์ที่ฝันหา…
             ที่มีค่าตอนเราอยู่ด้วยกัน…
             จะร่วมปลูกต้นรักถักความฝัน…
             เป็นมาลัยจากฉันสู่แม่เอย…